Papiestwo w pigułce
Wielu Polaków wie na temat historii papiestwa mniej więcej tyle, że w całej liczącej 2000 lat historii Kościoła „zdarzyło się paru złych papieży”. Gdyby ci, którzy w to wierzą, sięgnęli źródeł, doszliby do wniosku, że bliższe prawdy byłoby stwierdzenie, że „zdarzyło się tylko paru dobrych”.
W książce „Święci i grzesznicy – historia papiestwa” autorstwa Eamona Duffy’ego podane są interesujące statystyki. Zdumiewające jest zresztą, jak bardzo różnią się od siebie niektóre dane, (w zależności od źródeł), dotyczące historii biskupów Rzymu, czyli – jak nazywa to katolicka teologia – „sukcesji apostolskiej”. Świadczy to dobitnie o jakości fundamentu na którym stoi rzymskokatolickie gmaszysko.
Obecny papież figuruje na pozycji 261. Na pozycji pierwszej znajduje się nie św. Piotr, lecz św. Linus – postać prawie nieznana. Dat urzędowania pierwszych sześciu biskupów Rzymu, to jest do roku 115 n.e. nie podano wcale, z wyjątkiem św. Klemensa. Daty urzędowania ośmiu następnych (lata 116-230 n.e.) podane są w przybliżeniu. Długości kadencji tych półlegendarnych papieży (to jest do punktu 16) są przybliżone: 8, 11, 4, 13, 11, 8, 14 i 10 lat. Natomiast po roku 230 n.e., kiedy podane cyfry wydają się bardziej wiarygodne, pojawiają się nagle skoki czasowe w długościach sprawowania urzędu papieskiego: 5 lat, 1 miesiąc, 14 lat, 2 lata, 9 miesięcy, 3 lata, 1 rok, 8 lat; i tak dzieje się aż do kadencji Jana Pawła II.
Trudno się temu dziwić. Dopiero w III wieku naszej ery chrześcijaństwo zaczęło przybierać formę instytucji, stąd brak bliższych informacji na temat pierwszych 14 papieży, jeśli w ogóle tacy istnieli.
Co się tyczy papieży nieoficjalnych, czyli tych, których Kościół nie uznał za swoich zwierzchników i nazwał „antypapieżami”, było ich w sumie, według tej listy, 32. Faktycznie było ich ponoć więcej. Na liście występują liczne luki, czyli brakujące ogniwa w ciągłości sprawowania urzędu papieskiego. Wynika z tego, że w pewnych okresach Kościół nie miał w ogóle papieża. Chodzi nie o luki kilkumiesięczne (takich było sporo), lecz trwające ponad rok, a było ich w sumie aż 16.
W czterech okresach Kościół miał dwóch oficjalnych papieży jednocześnie. Gdyby doliczyć tych „nieoficjalnych”, czyli antypapieży, to takich okresów w historii katolicyzmu było w sumie 36. Rodzi się pytanie – jeżeli jak naucza katolicyzm, papież jest głową Kościoła, to jak Kościół mógł się bez niej obyć? Czy organizm pozbawiony głowy nie ginie natychmiast? A jeśli Kościół bez głowy mógł tak długo funkcjonować, znaczy to być może, że jest mu ona do niczego niepotrzebna?!
Następnie, imion trzech oficjalnych papieży, jednego z wieku VII i dwóch z wieku XI nie podano wcale, tylko daty ich panowania. Z 261 oficjalnie podanych papieży 47 (18 procent) urzędowało krócej niż rok; 24 (9,2 procent) od roku do dwóch lat, a 27 (10,3 procent) od dwóch do trzech lat.
Jak widzimy, 71 papieży (27 procent) urzędowało krócej niż 2 lata, a 98 (37,5 procent) krócej niż 3 lata. Uzasadnioną ciekawość budzi koniec życia tych, którzy urzędowali krócej niż 2 lata, czyli co czwartego statystycznego papieża. Według tej listy ponoć tylko dwaj papieże zostali zamordowani, a sześciu usunięto ze stanowiska po bardzo krótkim czasie.
W latach 896-904, czyli okresie liczącym zaledwie 8 lat, było 10 papieży, a w latach 896-1003 czyli w okresie 117 lat, było ich w sumie 33, choć inne źródła podają liczbę jeszcze większą. Warto zauważyć, że właśnie w tym “złotym” w historii papiestwa wieku X Polska przyjęła chrzest.
Jak się wydaje, charakterystyczna jest historia ostatniego z licznych „chwilowych” papieży. Albino Luciani, znany jako Jan Paweł I, po którym Wojtyła odziedziczył imię i tzw. Tron Piotrowy zmarł po 34 dniach sprawowania urzędu papieskiego. Do ostatniego dnia cieszył się dobrym zdrowiem. Krążyły różne wersje dotyczące okoliczności jego śmierci. Próbowano zwalić winę na masonów i mafię sycylijską, ale nie poparto tych oskarżeń przekonującymi dowodami. Jest jednak niemal pewne, że został zamordowany (otruty) przez ludzi związanych z finansami Watykanu.
Dziwna jest historia tych samozwańczych namiestników Boga na ziemi.
Jerzy Sędziak, 2001
© Copyright by Jerzy Sędziak